जरी मी शहरातल्या शाळेत शिकत असलो तरी, प्रत्येक मोठ्या सुट्टीला मला एकाच गोष्टीची ओघ लागली असते आणि ती म्हणजे माझ्या गावाची, आजीच्या गावा ला जाण्याची.
माझे गावात हिरवळ आणि सुंदरता भरलेली आहे. आमचे गाव एक आदर्श गाव आहे.
मला माझे गाव आवडते कारण ते असे ठिकाण आहे जिथे मी स्वतः मनसोक्त जगु शकतो. मी शेतातून अनवाणी चालू शकतो, नदीत पोहू शकतो आणि डोंगरावर चढू शकतो.
देशातले तरुण आणि लहान बालके या देशाच्या उज्ज्वल भविष्याची पेरणी करत आहेत.
सडकें, गल्ली, आणि सर्व अंगावर सजवलेलं निरीक्षणात्मक दृष्टिकोण गावाच्या स्वच्छतेचं संकेत होतं.
माझं गाव, जिथं आकाश आपलं आसपास फेलून, भूमि आपलं स्वप्न पूर्ण करतं.
बदलत्या काळाशी ताळमेळ राखण्यासाठी जुनी पिढी धडपडत आहे. पण मला विश्वास आहे की माझे गाव म्हणजे नेहमीच एक खास स्थान असेल.
गावाच्या मध्यभागी एक website देऊळ आहे. देवळात गाभाऱ्यासमोर विस्तृत सभागृह आहे. या सभागृहात भजनाचे व मनोरंजनाचे कार्यक्रम होतात.
वरील निबंध हा खालील विषयांवर सुद्धा लिहू शकता
गावा बाहेर एक छोटीशी नदी आहे. मी आणि माझे गावातील मित्र अंघोळ करायला तेथेच जातो. खरंच मला खूप-खूप माज्या येते.
भारतात प्राचीन काळापासून गावे अस्तित्वात आहेत आणि वस्तूंच्या मागणीसाठी आणि पुरवठ्यासाठी ते एकमेकांवर अवलंबून आहेत. त्याचप्रमाणे देशाच्या वाढीसाठी आणि विकासात त्यांचा मोठा वाटा आहे.
माझ्या गावाच्या पुढे, नॅशनल व्हॅली ऑफ फ्लॉवर्स आहे, जे भारतातील सर्वात सुंदर ठिकाणांपैकी एक आहे.
परंतु मला गावावरून घरी जायचे मनच होत नाही. गावी केलेली खूप मज्जा मला सतत आठवत होती.
ते केवळ शारीरिकदृष्ट्या मजबूत नसतात, परंतु ते त्यांच्या मानसिक आरोग्याची देखील चांगली काळजी घेतात.